Ρωμανίαν

Ρωμανίαν (τ'επίσημον τ'όνομαν έτον: Βασιλεία τῶν Ῥωμαίων, οσήμερον λέγν'ατέν οι ιστοριογράφ' Βυζαντινόν Αυτοκρατορία ή Βυζάντιον μαναχόν) έτον τ' όνομαν είνος αυτοκρατορίας ντο είςεν πρωτεύουσαν την Ρώμην και την Κωνσταντινούπολην. Ασού εξέβεν ασο Ρωμαϊκόν την Αυτοκρατορίαν λέγν' ατέν και Ανατολικόν Ρωμαϊκόν Αυτοκρατορία. Ασο Ρωμαϊκόν την αυτοκρατορία, εγεννέθεν το «Εκχριστιανισμένον Ρωμαϊκόν κράτος τη Ανατολής». Όνταν είςεν την αφεντίαν η δυναστείαν τη Ηρακλείου η χώραν ελλάγεν κι έντον «Εξελληνισμένον αυτοκρατορία τη χριστιανικού τη Ανατολής». Ασό 1204 κι επεκεί, ασού επαίραν το βασιλοσκάμν' οι Λατίνοι, εγεννέθεν τ' «Ελλενικόν το Βυζαντινόν η Αυτοκρατορία».

Η Ρωμανίαν απαρχής ους το τέλος.

Ιστορίαν

Όντες οι Έλλενοι ενίκησαν σον Τρωικόν πόλεμος, ένοιξεν ο δρόμος προς τον Άξενον Πόντον. Αέτς έλεγαν οι Έλλενοι σην αρχήν το Μαύρον την Θάλασσαν. Όντες εγνώρτσαν καλλίον ατέν, ονόμασαν ατέν «Εύξεινον Πόντον» (το φιλόξενον η θάλασσα).

Βασίλειον τη Πόντονος

Το 363 π.Χ. εποίκαν «Το βασίλειον τη Πόντονος». Ο πρώτον βασιλέας έτον ο Μιθριδάτες ο Κτίστες (302-266 π.Χ.). Ο τελευταίον βασιλέας έτον ο Μιθριδάτες ΣΤ΄ ο Μεγάλον, ο Ευπάτωρ (132–63 π.Χ.). Αντιφέρκουτον κι επολέμησεν 30 χρόνε το Ρωμαϊκόν τη αυτοκρατορίαν και σο τέλος έχασεν τον πόλεμον.

Ρωμαϊκόν Αυτοκρατορίαν

Ασό 63 τη χρονίαν π.Χ. ο Πόντον έντονε μέρος τη Ρωμαϊκού τη αυτοκρατορίας και οι Έλλενοι τη Μαύρη τη Θάλασσας, όπως και όλ οι Έλλενοι, γάλια γάλια ερχίνεσαν να ονομάζνε τον νιαυτόνατουν «Ρωμαίοι».