Κάλαντα Χριστουγέννων
Τα κάλαντα τη Χριστουγεννίων είν' ευχητικά τραγωδίας ντο ψάλκουνταν κάθαν χρόνον, σην παραμονήν τη Χριστουγεννίων. Τα κάλαντα έχνε πολλά λοέν μορφάς (λ.χ. ποντιακά, μωραΐτικα, κρητικά, κ.ου.κ.).
Κάλαντα άλλαξον
- Χριστός ’γεννέθεν χαράν ’ς σον κόσμον, χα καλή ώρα, καλή σ’ ημέρα.
- Χα καλόν παιδίν οψέ ’γεννέθεν, οψέ ’γεννέθεν, ουρανοστάθεν.
- Τον εγέννεσεν η Παναγία, τον ενέστεσεν (Αϊ Παρθένος-δις).
- Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν κι εκατήβεν ’ς σο σταυροδρόμιν
- Έρπαξαν Ατον οι χίλ’ Εβραίοι, οι χίλ’ Εβραίοι και μύριοι Εβραίοι.
- Ας ακρεντικά κι ας σην καρδίαν αίμαν έσταξεν, χολή ’κ’ εφάνθεν.
- Ούμπαν έσταξεν, και μύρος έτον, μύρος έτον και μυρωδία.
- Εμυρίστεν ατο ο κόσμος όλεν, για μυρίστ’ ατο κι εσύ αφέντα.
- Συ αφέντα, καλέ μ’ αφέντα.
- Έρθαν τη Χριστού τα παλικάρα και θημίζ’νε τον νοικοκύρην,
- Νοικοκύρη μ’ και βασιλέα.
- Δέβα ’ς σο ταρέζ’ κι έλα ’ς σην πόρταν, δος μας ούβας και λεφτοκάρα
- Κι αν αν’εις μας, χαράν ’ς σην πόρτα σ’.
- (Καλά Χριστούγεννα και σ’ έτη πολλά)