Μορφολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''μορφολογία''' εν το παρακλάδ' τη [[γλωσσολογία|γλωσσολογίας]] και τη [[Γραμματικήν|γραμματικής]] που τερεί τ' ασ' ούλτς μικρά στοιχεία τη γλώσσας που δίγνε σημασίαν: τα [[μόρφημαν|μορφήματα]]. Τα μορφήματα εφτάματαέχνε ασααπές τα [[φώνημαν|φωνήματα]] και πολλά μορφήματα εντάμαν σχηματίζνε τη λέξην. Τα νομς ντο κανονίζνε τ' απές μερέαν μορφήν τη λέξης έρτανεξέβαν ασηναση μορφολογίαν.

Τα λέξεις κ'έπορουμε να λέγουματα πάντα με έναν μορφήν. Για να διγ νόημαν ο λόγοςλόγον πρέπ' να γίνταν κάποια αλλαγάς σα λέξεις.

Αβούτον ο λόγον αέτς όπωςάμον ντο εν νόημαν σωστόν 'κ διγ. Πρέπ' να ενώνουμε τα λέξεις και για να ενώνοματαενώνομ'ατα χρειάσκουνταν αλλαγάς: Για να ενώνομε ''Ο Γιάννες'' και ''είμαι'' πρέπ' να λέγουμε το [[ρήμαν]] σο τρίτον πρόσωπον: ''Ο Γιάννες εν''. Αέτς εφτάμε τα αλλαγάς εφτάμε και βάζουμεβάζομε και το ''Ελένε'' σο γενικόν τη πτώσην για να ενώνοματοενώνομ'ατο με το ''αδερφός'' κι εβγών ο λόγον: